نیستی که ببینی
با رفتنت ، بهار ، فصل دوست داشتنی‌ام را خزان کردی ... باورم نمی‌‌شود ، این بار چه شد که خواستی چشمهایم بارانی شوند ؟؟!! نکند ... نکند دوری من به فکرت انداخت که دوستات ندارم ؟! بار سفر بستی و بی خبر رفتی ... وقتی برای دیدارت به دیارت آمدم ، زیر خروارها خاک پنهان شده بودی ... نمی دانی چقدر دلم هوای نگاه مهربانت را کرده است ... نیستی که ببینی چشمهایم بارانی شده اند ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد