نکته نهم

زنان

زن‌ها زبان آوران خوبی‌ هستنند . از آن لذت می‌‌برند و وقت زیادی صرف آن می‌‌کنند . در مغز زن مرکز معینی برای کنترل صحبت است که می‌‌تواند به طور مستقل ، زمانی‌ که مراکز دیگر کار می‌‌کنند ، به فعالیت خود ادامه دهد . این باعث می‌‌شود دخترها سریع تر و آسان تر از پسرها زبان خارجه یاد بگیرند و همین می‌‌تواند توجیه کند که چرا دستور زبان ، نقطه گذاری و املای دختران بهتر از پسران است و خط آن‌ها هم خواناتر از خط پسرهاست .

پس از یک مهمانی دختری نوجوان می‌‌تواند از همه جزئیات آن حرف بزند . چه کسی‌ چه چیزی گفت و به چه کسی‌ گفت . حال هر کس چطور بود . چه کسی‌ چه پوشیده بود . اگر از یک پسر جوان درباره ی همان مهمانی بپرسید من من کنان خواهد گفت : " ...‌ای ... بد نبود . "

مردان

برای مرد ، حرف زدن و زبان ، مهارت‌های مهم مغزی به حساب نمی‌‌آیند . او با نیمکره ی چپ مغز کار می‌‌کند و برای زبان در این نیمکره جای کمتری معین شده است . در بررسی‌‌های مغزی " ام.آر.آی‌ " مشخص شده است که وقتی‌ مرد می‌‌خواهد حرف بزند نیمکره ی چپ مغز او فعالیت شدیدی آغاز می‌‌کند تا مرکزی برای حرف زدن پیدا کند ، جای زیادی نمی‌‌یابد . مردان زبان آوران خوبی‌ نیستند .

پسران جوان در مدارس از نظر قدرت کلامی‌ پایین تر از دختران هستند . آن‌ها در زبان خارجی‌ ، زبان خود و هنر چندان درخششی ندارند و در مقابل بلبل زبانی‌های دختر‌ها احساس حقارت می‌‌کنند .

روز ولنتاین معمولا گٔل فروش‌ها به پسرها توصیه می‌‌کنند که با هدیه ی گٔل ابراز علاقه‌ کنند ، برای اینکه استفاده از واژه‌ها برایشان دشوار است . خرید کارت مناسب هرگز برای مرد مساله‌ای دشوار نیست ، چیزی که می‌‌خواهد روی آن بنویسد همیشه سخت است .